-
1 kark
m (G karku) nape (of one’s neck); (szyja) neck- byczy kark a bull neck- znamię na karku a birthmark on the nape of sb’s neck- skręcić komuś kark to break sb’s neck; przen. to wring sb’s neck■ mieć coś na karku pot. to have sth on one’s hands- mieć a. dźwigać sześćdziesiątkę/siedemdziesiątkę na karku to be in one’s sixties/seventies- mieć kogoś na karku pot. (być ściganym) to have sb breathing down one’s neck pot.; (zajmować się) to have sb on one’s hands pot.- mieć miękki a. giętki kark to be submissive- mieć sztywny kark to be inflexible, to be stiff-necked- nadstawiać karku za kogoś/coś to risk one’s neck for sb/sth- podnieść a. prostować kark to rebel- siedzieć komuś na karku pot. (być kłopotem) to be a burden to sb; (poganiać) to breathe down sb’s neck- ciotka z Australii zwaliła mi się na kark pot. I’ve been saddled with my aunt from Australia- zwalili jej na kark piątkę dzieci pot. they’ve saddled her with the job of looking after five kids- jego pomysły zawsze ściągają nam biedę na kark pot. his ideas always get us in(to) trouble- wsiąść komuś na kark pot. to be in hot pursuit of sb, to be hot on sb’s trail- wziąć sobie kogoś/coś na kark pot. to saddle oneself with sb/sth pot.; to take sb/sth on- wzięła sobie na kark taką ofermę! pot. she saddled herself with a total loser!- złamać a. skręcić kark to break one’s neck- obyś kark skręcił! pot. damn you!- złamania karku! pot. break a leg!* * *pędzić na złamanie karku — to run lub rush headlong
* * *mi1. nape (of the neck); pędzić na złamanie karku run l. rush headlong; mieć głowę na karku have one's head screwed on; mieć sztywny kark be stiff-necked; mieć kogoś/coś na karku be bothered l. pestered by sb/sth; nadstawiać za kogoś/coś karku risk one's neck for sb/sth; ukręcić czemuś kark put an end to sth; skręcić kark break one's neck; ugiąć przed kimś karku bend low before sb; na karku pot. (o czymś, co nadchodzi, zbliża się) approaching, imminent.2. zool., anat. nucha.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kark
-
2 złama|nie
Ⅰ sv ⇒ złamać Ⅱ n Med. fracture- □ złamanie otwarte Med. open fracture- złamanie z przemieszczeniem Med. fracture with displacement- złamanie zamknięte Med. simple fracture■ „złamania karku” ‘break a leg’The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > złama|nie
См. также в других словарях:
złamanie — n I 1. rzecz. od złamać Złamanie pieczęci. Złamanie prawa, przepisów. ◊ pot. Idź na złamanie karku «idź precz» ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić na złamanie karku «iść, jechać, lecieć, pędzić bardzo szybko, na oślep» 2. lm D. złamanieań «miejsce, w… … Słownik języka polskiego
lecieć — ndk VIIa, leciećcę, leciećcisz, leć, leciećciał, leciećcieli 1. «przebywać jakąś przestrzeń w powietrzu za pomocą skrzydeł lub specjalnego mechanizmu; kierować statkiem powietrznym» Ptak, motyl, samolot leci. Lecieć samolotem. Lecieć do Paryża. 2 … Słownik języka polskiego
złamanie — Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na złamanie karku zob. łeb 1. Idź, leć itp. na złamanie karku zob. kark 2 … Słownik frazeologiczny
kark — 1. Giąć, zginać grzbiet, kark; schylać, pochylać głowę, kark przed kimś, przed czymś «poddawać się czyjejś władzy, ulegać komuś, pokornieć»: Ale Mania była harda i – podobnie jak Edward – przed nikim karku nie zginała. D. Koral, Wydziedziczeni. 2 … Słownik frazeologiczny
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny
kark — m III, D. u, N. karkkiem; lm M. i «tylna część szyi granicząca z grzbietem» Gruby, szeroki, tłusty kark. ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić itp. na złamanie karku «iść, jechać, pędzić itp. bardzo szybko, na oślep, nie zwracając uwagi na… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
gnać — ndk I, gnam, gnasz, gnają, gnaj, gnał, gnany 1. «pędzić, biec, lecieć, mknąć» Gnać co sił, bez wytchnienia. ◊ Gnać na oślep «pędzić, uciekać nie patrząc dokąd» ◊ Gnać na złamanie karku, na łeb na szyję «pędzić, uciekać nie zważając na… … Słownik języka polskiego
